- Έχουμε εξαιρετική ποιότητα, κατά πολλούς έχουμε «το καλύτερο λάδι στον κόσμο».
- Παρόλα αυτά, η τιμή που απολαμβάνει ο Έλληνας ελαιοπαραγωγός είναι κατά μέσο όρο 16,4% μικρότερη του Ιταλού ελαιοπαραγωγού και 8,3% του Ισπανού (Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Γεωργίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τελευταία δεκαετία). Στην πραγματικότητα, σε σύγκριση με τον Ισπανό, ο Έλληνας βρίσκεται σε ακόμη δυσμενέστερη θέση γιατί λόγω υψηλού κόστους έχει ακόμη μικρότερο καθαρό εισόδημα, παρά την καλύτερη ποιότητα.
- Οι ελληνικές εξαγωγές επώνυμου τυποποιημένου ελαιολάδου κυμαίνονται περί τους 15 χιλ. τόνους, ενώ οι αντίστοιχες ιταλικές στις 250 χιλ. και οι ισπανικές στις 230 χιλιάδες ( και συνεχώς επεκτείνονται).
- Οι επιδοτήσεις από την Ευρ. Ένωση δεν έλειψαν. Η Ελλάδα εισέπραττε (και συνεχίζει) περί τα 550 εκατομ. ευρώ ενίσχυση στην παραγωγή (των ελαιοπαραγωγών). Επίσης εισέπραξε την περίοδο 1981-1994 περί τα 1, 3 δισεκατομ. ευρώ (αποπληθωρισμένη αξία με βάση το 2005) για την ενίσχυση στην κατανάλωση (της βιομηχανίας τυποποίησης).
Από τα παραπάνω προκύπτουν κάποια μεγάλα ερωτήματα:
- Ποιες είναι οι κυριότερες αιτίες, που το ελαιόλαδό μας παραμένει ένας τεράστιος αναξιοποίητος εθνικός πλούτος;
- Πόσο αισιόδοξος ή απαισιόδοξος είσαστε για το μέλλον και γιατί;
- Θα είχατε να καταθέσετε κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις;
Οι πιο ενδιαφέρουσες απαντήσεις θα δημοσιευθούν στο διμηνιαίο περιοδικό ΕΛΙΑ & ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ και στην ιστοσελίδα μας www.axionagro.eu
8 σχόλια:
Οι λόγοι που δεν αξιοποιειται είναι πολλοί.Ένας από αυτούς και κύριος κατά την γνώμη μου,είναι ότι ο γεωργικός πληθυσμός της χώρας μας ζει στην εποχή του "Μαυρογιαλούρου".Ζει στην εποχή του ρουσφετιού.Πάντα τον έκλεβαν,τον κορόιδευαν,τον είχαν να ζει με την ελπίδα ότι θα του βολέψουν το παιδί κάπου.Έτσι οι γενεές πέρασαν και η αγραματοσύνη έγινε κόμπλεξ ότι ..αν μπορούσα θα έκανα και εγώ τα ίδια.Γι αυτό και έπεσαν έξω οι συνεταιρισμοί.Σε συνδυασμό με άλους παράγοντες(μικροί κλήροι κ.α.)φτάσαμε σε σημείο οι αγρότες να μην ενημερώνονται και κυρίως να φοβούνται τους Ιταλούς και τους κάθε λογής εμπόρους ότι θα τους κοροιδέψουν κα ότι θα τους κάνουν πόλεμο αν κάνουν κάτι.Είμαι μέσα στον χώρο του λαδιού,και ακούω συνέχεια από ανθρώπους που είναι χρόνια,τέτοιες απαντήσεις.
Είναι λυπηρό οι κυβερνήσεις,να χρησιμοποιούν τους αγρότες,πολλά χρόνια τώρα,και αυτό να καταστράφει την χώρα μας για να συμφέρει ιδιωτικά συμφέροντα.
Τάκης Κόικας.
Συμφωνω σε γενικές γραμμες με τον κ.Κόικα, ο οποίος σκιαγράφησε το περίγραμμα του προβλήματος. Το σύνολο των ελληνικών κυβερνήσεων προσέφερε αφειδώς τους ευρωπαϊκούς πόρους για βελτίωση της γεωργίας στη χώρα μας, χωρίς όμως προηγουμένως να έχει φροντίσει να ενημερώσει τους αγρότες μας για τα οφέλη που θα επέρχονταν μακροπρόθεσμα από την αληθινή επένδυση για τον εκσυγκρονισμό της γεωργικής επιχείρησης, προβάλλοντας ταυτόχρονα με έμφαση τις αντίθετες αρνητικές συνέπειες που θα είχε για τον αγρότη η κάρπωση αυτών των χρημάτων και η χρήση τους σε εντελώς άλλους σκοπούς από αυτούς που προορίζονταν, διότι είναι κοινό μυστικό ότι οι ενισχύσεις της Ε.Ο.Κ. χρησιμοποιήθηκαν ουσιαστικά ως μέσω κοινωνικής πολιτικής για την εφήμερη ανακούφηση και πρόσκαιρη βελτίωση του εισοδήματος των πραγματικά, εδώ και δεκαετίες, δοκιμαζόμενων οικονομικά Ελλήνων αγροτών και φυσικά για τον αθέμιτο πλουτισμό των διαφόρων επιτηδείων που λιμαίνονται κάθε φορά τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Και αυτή η ενημέρωση έπρεπε να γίνει προς τους αγρότες, στην απλή γλώσσα που αντιλαμβάνονται, με απλά και έντονα παραδείγματα λαμβάνοντας υπ' όψιν το πραγματικά και δυστυχώς χαμηλό μορφωτικό τους (μόνο)επίπεδο, από χωριό σε χωριο από τους τοπικούς γεωπόνους των Νομαρχιακών Γεωργικών Υπηρεσιών, οι οποίοι επί τέλους πρέπει να ξεκολλήσουν από τα αραχνιασμένα γραφεία του δημοσίου υπαλλήλου και να σταθούν δίπλα στον Έλληνα αγρότη, να τον ενημερώνουν για τις εξελίξεις, να τους προσφέρουν τις επιστημονικές τους γνώσεις (που μάλλον έχουν να τις φρεσκάρουν από τότε που πήραν το πτυχίο του γεωπόνου) και όχι να τους βλέπουμε μόνο κάθε φορά που είναι να πραγματοποιήσουν τους γνωστούς ελέγχους του ΟΠΕΚΕΠΕ ή για να καταγράψουν τις ζημίες για τον ΕΛΓΑ για τις οποίες σχεδόν όλες τις περιπτώσεις, εκ προοιμίου γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να πάρουμε τίποτα ή εν πάσει περιπτώσει ψύχουλα σε σχέση με την πραγματική ζημία που έχουμε υποστεί. Φυσικά δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι που ποτέ δεν τους ανατέθηκε αυτός ο ρόλος από τον εκάστοτε Υπουργό Γεωργίας. Έτσι λοιπόν πρέπει να γίνεται η ενημέρωση προς τους αγρότες μας και όχι με συνέδρια και ημεριδές, όπου κάνουν ανακοινώσεις από καθ' έδρας "περισπούδαστοι ομιλητές", χρησιμοποιώντας γλώσσα εργαστηρίου και τα οποία συνήθως συνοδεύονται από πρωινά, καφέδες και πλούσιους μπουφέδες. Ο αγρότης ούτε ενδιαφέρεται για τέτοιες φιέστες, ούτε έχει τη δυνατότητα ούτε τον ενδιαφέρει να περιφέρεται στις διάφορες τέτοιου είδους πανηγύρεις εκδηλώσεις. Καταλαβαίνει λίγες, απλές και καθαρές κουβέντες (π.χ. κοίτα να εκσυγχρονίσεις την καλλιέργειά σου, να τυποποιήσεις το λάδι σου, πάρε και οικονομικές ενισχύσεις για να σε βοηθήσω αλλά θα σε ελέγξω μέχρι το τελευταίο ευρώ, διαφορετικά ετοιμάσου να αλλάξεις δουλειά πριν πεινάσεις διότι οι Ιταλοί και οι Ισπανοί είναι ανταγνωνιστικοί στις τιμές τους, η τιμή της παραγωγής σου θα πέσει απελπιστικά, και όχι να τον πολεμάς μέσα από την γνωστή αρνητική διαφήμιση για το "επικίνδυνο χύμα ελαίολαδο του ντενεκέ", η οποία πατρωνάρεται ουσιαστικά από τις μεγάλες ελαιουργικές εταιρείες για δικό τους και μόνο όφελος, χωρίς αυτό να σημαίνει ούτε στο ελάχιστο ότι συμφωνώ με αυτό τον τριτοκοσμικό τρόπο διακινήσεως του ελαιολάδου. Σε αυτό το σημείο θέτω προς σκέψη και προβληματισμό το ερώτημα: Μήπως όλα τα ανωτέρω έτσι πρέπει να γίνουν ώστε "πολλά να πούνε λίγα να καταλάβουμε" και σιγά σιγά μέσα από τον αναχρονισμό καιτην υποβάθμιση του έλληνα αγρότη να επέλθει, κατά τις κοινοτικές οδηγίες, μείωση των αγροτών σε μονοψήφιο ποσοστό επί του ενεργού πληθυσμού;
Πρέπει όμως να δούμε και τι μέλλει γενέσθαι.
Αισιοδοξώ ότι σιγά σιγά εισέρχονται στο χώρο της γεωργίας νέοι άνθρωποι μέ μεράκι και μεθοδολογία για την κατάκτηση της γνώσης και της σωστής εφαρμογής της. Νέοι άνθρωποι που ευτυχώς δεν έχουν ανάγκη τον ανύπαρκτο τοπικό κρατικό γεωπόνο, που δεν πείθονται στις κενές περιεχομένου υποσχέσεις της εκάστοτε ηγεσίας του Υπουργείου Γεωργικής Ανάπτυξης. Αγρότες που μπορούν να κατανοήσουν μια επιστημονική ημερίδα αλλά που και είναι ικανοί να αντιλέξουν στις αναδαφικές τοποθετήσεις των ομιλητών τους. Αγρότες που μπορούν να ανακαλύψουν την πραγματική πληροφορία μέσα από το ΙΝΤΕΡΝΕΤ, που μπορούν να λογιστικοποιήσουν τη δαπάνη της παραγωγής τους και να αναζητήσουν τρόπους μείωσης του κόστους παραγωγής του. Φρέσκα μυαλά που μπορούν πραγματικά να συνεταιριστούν με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, παραμερίζοντας οριστικά τις, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, δυσκίνητες κρατικοδίαιτες Ε.Α.Σ.. Σε αυτούς τους νέους ανθρώπους το μόνο που έχει να κάνει το ελληνικό κράτος είναι να σταθεί πραγματικά δίπλα τους, όχι στα λόγια, με επιφανειακές εξαγγελίες και φλύαρες εκδηλώσεις πανηγυρικού τύπου, αλλά με έργα, με πραγματικά κίνητρα, με ευέλικτες διαδικασίες συμμετοχής σε επιδοτούμενα επενδυτικά προγράμματα εκσυγχρονισμού της ελαιοκαλλιέργειας, της τυποποίησης, προβολής σε διεθνή φόρα, και διακίνησης του προϊόντος της ελιάς αλλά ταυτόχρονα με αυστηρούς πραγματικούς ελέγχους για την ορθή και αληθινή τοποθέτηση των πόρων αυτών.
Ελπίζω τα γεγονότα του μέλλοντος να με διαψεύσουν μόνο θετικά
19 Μαρτίου 2008
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Μ.
Θα συμφωνησω απολυτα στα οσα προειπωθηκαν.
-Οταν 40% των αγροτων ειναι ανω των 55 ετων και ημι-καλλιεργουν.
-Οταν μονο το 15% του αγροτικου πλυθησμου εχει κανει δευτεροβαθμια εκπαιδευση (Μακαρι να ηταν γεωπονικη...).
-Οταν το μεσο μεγεθος των αγροτικων εκμεταλευσεων ειναι 4.8Ηα (ΕΕ25=15.8Ηα) και το μεσο μεγεθος αγροτεμαχιου ειναι 0.7Ηα...
-Οταν οι Ισπανοι και Ιταλοι δεν εχουν απλα εκπαιδευση αλλα διαθετουν μεχρι και Μαστερ στην παραγωγη ελαιολαδου...
Τοτε καταλαβαινουμε πως οσα χρηματα και να ειπσραξουν οι παραγωγοι, δεν προκειται να δουμε αυξηση παραγωγικοτητας και ποιοτητας.
Θελουμε περισσοτερα κινητρα στους ΝΕΟΥΣ συνδεδεμενα με ΚΑΤΑΡΤΗΣΗ!
Πρώτα απ'όλα συμφωνώ με τα όσα έχουν ήδη γραφτεί.
Είμαι νέος στο χώρο και τώρα κάνω τα πρώτα βήματα. Υπήρχε γή, δημιουργήθηκε ένα λιοτρίβι με μεράκι, και τώρα δοκιμάζουμε να φύγουμε από τον τενεκέ και να εισχωρήσουμε στη διεθνή αγορά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι διαφωνώ με αυτή τη πώληση, κυρίως όταν πρόκειται για τροφοδοσίες εστιατορίων, κλπ. Από τις επαφές που έκανα για να γνωρίσω καλύτερα τον συνολικό χώρο του λαδιού, έμεινα εντυπωσιασμένος από τις διαφορές που αντίκρυσα. Από τη μία είδα μυαλά οπισθοδρομικά που έβλεπαν τα πάντα αρνητικά και πρόσκαιρα, μου πρότειναν νοθείες και βαπτίσεις αγνώστου προελέυσεως λαδιών σε ελληνικά. Αυτοι κάνουν ζημιά,εισχωρούν ευκολότερα λόγω καλύτερης τιμής στις αγορές και χαλάνε τη φήμη μας.
Από την άλλη υπάρχουν νεοι κυρίως άνθρωποι, με όραμα,γνώσεις, ιδέες καινοτόμες, βραβεία γεύσης, πιστοποιητικά ISO, HACCP, και με απεριόριστη αισιοδοξία. Συζητούν με τους ανταγωνιστές τους και αναζητούν στρατηγικές συνεργασίες. Πολλούς εξ αυτών τους συναντάς σε εκθέσεις και τα περίπτερά τους σε εντυπωσιάζουν. Μερα με τη μέρα κερδίζουν έδαφος και αλλάζουν την εικόνα που έχουν για μας και το λάδι μας οι ξένοι.
Αυτές οι δύο εικόνες συναντιόνται και σε άλλες δραστηριότητες γύρω από το λάδι μας:
Από τη μια το εστιατόριο που σερβίρει κακά λάδια και ο τουρίστας νομίζει οτι έτσι είναι το ελληνικό λάδι, το λιοτρίβι που φοβάσαι ακόμα και να πλησιάσεις, κλπ..κλπ.
Από την άλλη εστιατόρια που διαφημίζουν την ελληνική κουζίνα με τις γεύσεις τους, λιοτρίβια που λάμπουν από καθαριότητα...
Έτσι ήταν πάντα η Ελλάδα μας, από τη μια το κόμμα, η μίζα και η κομπίνα και από την άλλη οι άξιοι που τραβάνε τη χώρα μπροστά.
Ο δρόμος για την επιτυχία πρέπει να στηριχτεί στη ποιότητα και Μόνο. Να αναβαθμίσουμε το προ'ι'όν και να το εντάξουμε στα premium, gourmet προιόντα, με υψηλή τιμή, ακριβή συσκευασία και άριστη ποιότητα. Έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε,μιας που οι ποσότητες μας δεν είναι μεγάλες,σε αντίθεση με τους Ιταλούς και πολύ περισσότερο τους Ισπανούς που έχουν τεράστιες ποσότητες και έχουν επικρατήσει στις χαμηλές τιμές.
Και βέβαια να προφυλάξουμε και να διαφημίσουμε τα ΠΟΠ λάδια μας. Αυτά πρέπει να αποτελούν την αιχμή μας. Aυτά θα μας ανοίξουν τις πόρτες ευκολότερα.
Με εκτίμηση,
Π.Κ.
ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΟΙΣ ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΡΟΧΟΙ,ΚΑΤΑΓΡΑΨΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ .ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΜΕΡΑΚΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΙΟΝ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΕ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ.
ΚΑΙ ΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΟΡΙΑ.( Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ )Η ΤΩΡΑ ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ Η ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ .ΣΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΤΙΡΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΑΣΤΕΡ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ.
MESSINIAN FARM
BASILHS.G.KITSOS
DIRECTOR
yty
Συμφωνώ με τα περισσότερα που αναφεραν οι προηγούμενοι αλλα πρέπει οι ιδιοι οι αγρότες να παρουν σοβαρες προτοβουλιες για υγειούς και ακοματιστους συνετερισμούς με ιδιοτικοοικονομικά κριτιρια επισης οι επιδοτησεις που λαμβάνονται να χρησιμοποιούνται για να χαμηλώσι το κοστος παραγωγής.
Μιας και το εντόπισα, σκέφτηκα να σας το επισημάνω. Βρήκα ένα site για το ελληνικό ελαιόλαδο. Λέγεται www.oliveshop.com και νομίζω ότι είναι από Ελλάδα.
olive oil
Δημοσίευση σχολίου